psiara |
Wysłany: Wto 18:35, 03 Paź 2006 Temat postu: Alergia pokarmowa |
|
Każdy pokarm - nawet domowy albo dobrej jakości kompletny przemysłowy - może być przyczyną alergii. Uczulać może jeden z jego składników (najczęściej mięso, a ściślej - zawarte w nim białko) albo któryś z dodatków. Objawem uczulenia są najczęściej stany zapalne skóry, które nie znikają przy leczeniu klasycznymi maściami.
Alergia pokarmowa wiąże się z niewydolnością systemu trawiennego i odpornościowego. Przez długi czas weterynarze nie traktowali tej choroby poważnie. Do dziś nie wiadomo, czy wiek lub płeć stanowią predyspozycje do jej wystąpienia, ale wiadomo, jakich ras głównie ona dotyczy. Statystycznie najczęściej jest spotykana u westie i collie, a także cocker spanieli, labradorów, golden retrieverów i owczarków niemieckich.
Reakcja alergiczna pojawia się dopiero po dłuższym czasie przyjmowania alergizującej substancji. Ten okres zazwyczaj trwa około dwóch lat. W tym czasie pies, mimo że jest stale żywiony uczulającym go pożywieniem, nie ma jeszcze żadnych objawów uczulenia. Z tego powodu alergia jest bardzo rzadko spotykana u szczeniąt przed ukończeniem pierwszego roku życia. Jeśli objawy są widoczne tuż po spożyciu nowego pokarmu, to można uznać, że nie chodzi o alergię, lecz mamy do czynienia z nietolerancją pokarmową.
SKŁADNIKI POKARMU
Alergię najczęściej wywołuje jakiś jeden podstawowy produkt występujący w codziennym pokarmie psa. Zazwyczaj jest to białko pochodzenia zwierzęcego, a więc przede wszystkim mięso (wieprzowina, wołowina), choć alergizować mogą również inne produkty zawierające białko: nabiał, zwłaszcza mleko i jaja, oraz, sporadycznie, zboża, np. żyto. Znacznie rzadziej uczulają dodatki pokarmowe: barwniki, konserwanty, antyutleniacze lub emulsyfikatory, czyli typowe składniki pokarmu przemysłowego.
OBJAWY
Uczulenie na pokarm najczęściej objawia się u psa odczynami alergicznymi na skórze, rzadziej kłopotami z trawieniem (nieżytem jelit, chronicznym zapaleniem okrężnicy), a w wyjątkowych przypadkach zaburzeniami układu oddechowego lub nerwowego.
Zmiany skórne są mało charakterystyczne. Mają różne nasilenie, a pojawiają się albo okresowo, albo 4 do 24 godzin po spożyciu alergizującego pokarmu. Zaczyna się od swędzenia podobnego do tego, które wywołują pasożyty skóry, ale nie można go zlikwidować smarowaniem lekarstwami przeciwko pasożytom. Pies liże i drapie swędzące miejsce, co powoduje zaognienie. W rezultacie na skórze pojawiają się bezwłose placki, często pokryte strupami, którym towarzyszy przebarwienie skóry spowodowane wylizywaniem. Często występują wtórne infekcje i powikłania bakteryjne na skutek uszkodzeń naskórka. Świąd utrzymuje się przez cały rok, a towarzyszą mu: pokrzywka, nawracające zapalenie skóry opuszek palcowych, nawracające zapalenie mieszków włosowych i łojotok tłusty (nadmierna produkcja łoju przez skórę) oraz dość często woszczynowe zapalenie ucha.
Objawy ze strony przewodu pokarmowego, czyli wymioty lub biegunka, pojawiają się tylko w 20 - 30% przypadków. Kontakt nie strawionych alergenów z jelitem grubym może być przyczyną swędzenia odbytu. Zupełnie wyjątkowo występują reakcje alergiczne oczu (łzawienie, zapalenie spojówek), systemu nerwowego (zaburzenia zachowania) lub ataki astmy oskrzelowej.
www.pies.pl |
|